Ey insan! Nefisperest olanlar, evvela nefislerini severler. Başkalarını nefislerine feda ederler. Nefislerini kusurdan temiz bilirler. Böyleler başkalarını inkar ederler. İnkar eden inkar edilenle dostluk da etmez, muhabbet beslemez. Derler: Onlar münkirdir. Münkirle dostluk ve muhabbet haramdır.
Bu değil mi âlem-i İslam'ı tefrikaya atan, mensublarını ağlatan. Osmanlı'nın son dönemi buna şahid değil mi?
"Mü'minler gerçekten kardeştir" (Hucurat, 10) İlahî fermanı işitmemişler mi? Bu ferman bize rehber değil mi?
Sizden biriniz kendi nefsi için sevip istediğini müslüman kardeşi için de sevip istemedikçe hakkıyla iman etmiş sayılmaz. (Buharî, İman, 7; Müslim, İman, 71-72) Nebevî düsturunu görmemişler mi ki azim iki düsturu nesh edip hükmünü kaldırabilsin.
Ey âlem-i İslam, birbirinizi inkar değil izan ediniz, anlayınız. Nefsinizin değil, kardeşinizin taraftarı olunuz. Hatalarını güzellikle tashih ediniz. Ayıblarını örtünüz ki birgün ayıblarınızın örtülmesine ihtiyacınız olabilir.
Allahım, bizi ve neslimizi kardeşliğe kuvvet verenlerden eyle.. Âmin..
Allahım, bizi ve neslimizi kardeşliğe kuvvet verenlerden eyle.. Âmin..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder