Ey insan! Kusur insanın hamurunda olan bir hususiyettir. Ki zıddıyla kusurdn beri olan Allah'ı tenzih ve tesbih etsin. Zıd hususiyet ile Allah'ı tanısın. Acz, fakr, naks gibi.
Fakat insanda öyle bir nefis var ki kendisini nihayet kemalde görür, kusurunu bilmez ve görmez. Ve de görmek istemez. Her zaman da başkasının kusurunu görmeye çalışır.
İşte ey insan! Kusurunu görmemek büyük bir kusurdur. Kusurunu gören insan tevbe ve istiğfar eder. Sen de kusurunu gör ve istiğfat et ki afva ve lütfa mazhar olasın. İnşaallah..
Allahım, bizi ve neslimizi daima Sana karşı kusurunu gören ve Seni tesbih eden kullarından eyle.. Âmin..
Allahım, bizi ve neslimizi daima Sana karşı kusurunu gören ve Seni tesbih eden kullarından eyle.. Âmin..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder