Ey insan! Allah insanlara olan çok merhametinden insanlar Allah'ın fazlından rızıklarını arasınlar diye denizde gemileri yürütür.
Denizde rızkını arayan insana bazen zarar dokunur, boğulma tehlikesiyle karşı karşıya kalır. Allah'ın fazlını ve merhametini unutup başkalara yalvaran insan o korku yoluyla denize ve herşeye hükmeden Allah'ı vicdanı hatırlar ve Allah'dan başka yalvardıkları gözünden ve hatırından kaybolur, gider, sadece Allah'a yalvarır. Allah, fazlından ve merhametinden o insanı kurtarıp karaya çıkarınca Allah'ı unutup Allah'a itaatten yüz çevirir. İşte bu hal insanın çok nankör olmasındandır.
Denizde rızkını arayan insana bazen zarar dokunur, boğulma tehlikesiyle karşı karşıya kalır. Allah'ın fazlını ve merhametini unutup başkalara yalvaran insan o korku yoluyla denize ve herşeye hükmeden Allah'ı vicdanı hatırlar ve Allah'dan başka yalvardıkları gözünden ve hatırından kaybolur, gider, sadece Allah'a yalvarır. Allah, fazlından ve merhametinden o insanı kurtarıp karaya çıkarınca Allah'ı unutup Allah'a itaatten yüz çevirir. İşte bu hal insanın çok nankör olmasındandır.
Allah bu hususu bize şu âyetle haber verir: "Denizde size zarar (boğulma korkusu) dokunduğu vakit, O’ndan (Allah’dan) başka yalvarmakta olduklarınız (hatırınızdan) kaybolup gider. Fakat, sizi karaya (çıkarmakla) kurtarınca da (O’na itâatten) yüz çevirirsiniz. Zâten insan çok nankördür. (İsra, 67)"
Allahım, bizi ve neslimizi daima hıfz u emanında eyle ve bizi nankörlerden eyleme.. Âmin..
Allahım, bizi ve neslimizi daima hıfz u emanında eyle ve bizi nankörlerden eyleme.. Âmin..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder