Ey insan! Allah fazlından çok merhamet ettiği insan için rızkını araması için denizde gemileri yürütmesine rağmen nankörlüğünden Allah'ı unutup Allah'dan başkalarına yalvardıkları şeyleri denizde bir zarar dokunup boğulma korkusu ile unutur ve Allah'a yalvarır.
Boğulma korkusuyla Allah'a yalvaran insanı Allah kurtarıp karaya çıkarınca unutan o çok nankör olan insan, Allah'ın onu karada deprem gibi felaketlerle yere batırmasından veya taşları dahi yerinden söküp insanın üzerine yağdıran bir kasırga göndermesinden emin olduğu için mi Allah'ı unutmuş, nankörlük etmiştir? Elbette o felaketler insanın üzerine geldiğinde kendisini koruyacak bir vekil de bulamayacaktır.
Boğulma korkusuyla Allah'a yalvaran insanı Allah kurtarıp karaya çıkarınca unutan o çok nankör olan insan, Allah'ın onu karada deprem gibi felaketlerle yere batırmasından veya taşları dahi yerinden söküp insanın üzerine yağdıran bir kasırga göndermesinden emin olduğu için mi Allah'ı unutmuş, nankörlük etmiştir? Elbette o felaketler insanın üzerine geldiğinde kendisini koruyacak bir vekil de bulamayacaktır.
Allah bu hususu bize şu âyetle haber verir: "Yoksa O’nun, kara tarafında sizi yere batırmasından veya üzerinize taş yağdıran bir kasırga göndermesinden emîn mi oldunuz? Sonra kendinize, (sizi koruyan) bir vekîl de bulamazsınız. (İsra, 68)"
Allahım, bizi ve neslimizi daima Sana muti eyle ve karada, denizde ve havada ve her yerde ve her zaman bize Vekil ol.. Âmin..
Allahım, bizi ve neslimizi daima Sana muti eyle ve karada, denizde ve havada ve her yerde ve her zaman bize Vekil ol.. Âmin..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder