Ey insan! İnsanı şu dünya macerasında istikamet üzere idare eden akıl nimetidir. Akıl ile doğru ile yanlışı, iyi ile kötüyü, hayırla şerri birbirinden ayırır. Hikmet mertebesindeki bir akıl, hakkı hak bilir ve tabi olur, batılı batıl görüp uzaklaşır.
Fakat öyle bir his vardır ki kabardığında insanda hükmeder ve aklı devre dışı bırakır. Akıl devre dışında kalınca insan insanlıktan çıkar, farklı bir hal alır. Gücü varsa muhatabına zarar verebilir.
Eğer öfkesini yutar, muhatabına zarar vermezse Allah'ın ona ihsanı kalbine emniyet ve iman olur. Allah onun kalbini emniyet ve imanla doldurur.
Peygamber Efendimiz (asm) bu hususu bize şöyle haber verir: "Kim öfkelendiği zaman, (muhatabına bir şey yapmaya) gücü yettiği halde, öfkesini yutarsa, Allah onun kalbini emniyet ve imanla doldurur. (İbn-i Cerir)"
Allahım, bizi ve neslimizi öfkesini yutanlardan eyle.. Âmin..
Fakat öyle bir his vardır ki kabardığında insanda hükmeder ve aklı devre dışı bırakır. Akıl devre dışında kalınca insan insanlıktan çıkar, farklı bir hal alır. Gücü varsa muhatabına zarar verebilir.
Eğer öfkesini yutar, muhatabına zarar vermezse Allah'ın ona ihsanı kalbine emniyet ve iman olur. Allah onun kalbini emniyet ve imanla doldurur.
Peygamber Efendimiz (asm) bu hususu bize şöyle haber verir: "Kim öfkelendiği zaman, (muhatabına bir şey yapmaya) gücü yettiği halde, öfkesini yutarsa, Allah onun kalbini emniyet ve imanla doldurur. (İbn-i Cerir)"
Allahım, bizi ve neslimizi öfkesini yutanlardan eyle.. Âmin..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder