Ey insan! Cuma Suresi, Kur'ân-ı Kerim'in 62. suresi olup 110. sure olarak Medîne devrinde nâzil olmuştur, 11 âyettir.
Surede Allah; göklerde ve yerde bulunanların Melik, Kuddüs, Aziz ve Hakim olan Allah'ı tesbih ettiğini, apaçık bir dalalet içinde olan ümmi Arablar içinden onlara Allah'ın âyetlerini okuyan, onları temizleyen ve onlara kitabı ve hikmeti öğreten bir Peygamber gönderdiğini, Aziz ve Hakim olan Allah'ın o Peygamberi başkalarına da gönderdiğini, fakat henüz onlara ulaşmadığını, bunun Allah'ın ihsanı olduğunu, dilediğine veren bir lütuf sahibi olduğunu, Tevrat'ı öğrenip amel etmeyen yahudilerin kitab yüklü bir eşeğe benzediğini, Allah'ın zalimler topluluğunu hidayete erdirmeyeceğini, yahudilerin sadece kendilerini Allah'ın dostu zannettiklerini, iddialarında doğru kimseler ise ölümü temenni etmelerini, bunu günahlarından dolayı isteyemeyeceklerini, Allah'ın zalimleri hakkıyla bildiğini, kaçtıkları ölümün sonunda kendilerini bulacağını ve sinelerde gizlediklerini ortaya çıkaracağını ve kendilerine haber vereceğini, Cuma'ya çağırıldıklarında iman edenlerin alışverişi bırakıp Allah'ın zikrine koşmalarının daha hayırlı olduğunu, namaz bitince yeryüzüne dağılıp Allah'ın lütfundan rızıklarını arayıp Allah'ı çok zikretmekle kurtuluşa erebileceklerini, insanlardan bir kısmının ticaret ve eğlenceye daldıklarını, Allah'ın katında bulunanın ticaret ve eğlenceden daha hayırlı olduğunu, Allah'ın rızık verenlerin en hayırlısı olduğunu haber verir.
Allahım, bizi ve neslimizi Cuma Suresi'nden murad mana, sır ve fazilete mazhar eyle.. Âmin..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder