Ey insan! Kendini muhasebeye çektiğinde, iç ve dış duygu ve azalarını tefekkür ettiğinde, dış âlem olan dünyaya baktığında, gökyüzüne ve yıldızlara nazar ettiğinde senin ve bu düzenin bir Rabb'i ve nihayetsiz merhamet sahibi Rahman olan Allah'ı olduğunu kalbin, vicdanın ve aklın ittifak ediyorlar.
Bu neticeye varınca şu ifadeyi sen de terennüm edeceksin: "Hiç (ben), O’ndan başka ilâhlar edinir miyim? Eğer Rahmân (olan Allah), bana bir zarar (vermek) istese, onların şefâati bana bir fayda vermez ve beni kurtaramazlar. (Yasin, 23)"
Bile bile hakkı bırakıp batıl ilahlara tapanların halini de şu âyetten öğreniyoruz: "Şübhesiz ki o zaman ben, elbette apaçık bir dalâlet içinde olurum. (Yasin, 24)"
Batıla uymayıp hak üzere olan zâtın şu âyette geçen ifadelerine kulak vermek gerektir: "Doğrusu ben, sizin Rabbinize îmân ettim; artık beni dinleyin! (Yasin, 25)"
Allahım, bizi ve neslimizi Sana iman edip Peygamber Efendimizi (asm) dinleyenlerden eyle.. Âmin..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder