Bir sevdiğimizin, bir dostumuzun, bir yüksek makam sahibinin bizi yad etmesi, anması, bizden bahsetmesi bizi ne kadar mutlu eder? Bir kıyas ediniz.
Peki canımızdan çok sevdiğimiz, yegane dostumuz, en yüksek makam sahibi ancak Allah'tır.
Öyle ise O'nun bizi yad etmesinin memnuniyet derecesini anlamaya çalışınız ve şu âyete kulak veriniz: "Öyle ise beni (ibâdetle) zikredin ki, (ben de) sizi (rahmetimle) yâd edeyim; ve bana şükredin fakat bana nankörlük etmeyin! (Bakara, 152)"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder