Ruh özü arar

Ey insan! İnsanların nazarı kabuğa yönelmiş, özü unutmuş. Kabuk beslemez ruhu, kalbi, latifeleri. Özdür ruhun gıdası, kabuk değil; manadır, lafız değil.

Kabuk çürümeye mahkum, öz inkişafa memur. Dünya güzel kabuğuyla aldatıyor, özleri çürütüyor.

Ey insan! İnsan olmak ister isen kabuğu at, özü al ki Tuba-yı Cennet olasın.
Allahım, bizi ve neslimizi daima öze sahib olanlardan eyle.. Âmin..